Laten we behulpzaam zijn...

Vanaf mijn reserve computertje, wegens het vastdraaien van de gebruikelijke....

Zo waren er wel meer calamiteiten, en stond ik vorige week op mijn computer en werk bril. Dat heb ik weten te verbuigen en te lijmen, want geld voor een nieuwe heb ik niet.

Het laat je zien hoe kwetsbaar dingen zijn, en hoe je oplossingen moet verzinnen die creatief zijn:-)

Het individuele staat momenteel wat haaks op het collectieve, het is belangrijk dat je je plek inneemt, zonder te star te zijn.

Het collectieve is, geleid door angst beland in een irreële wereld, een werkelijkheid die niet werkelijk is. En de gaten beginnen er in te vallen dus dat is bezig uit elkaar te vallen.

Velen zijn er echter hardnekkig in gaan geloven, en dat is een factor waar we mee te maken hebben. Compassie is daarbij van groot belang.

Mijn moeder was vroeger fobisch voor spinnen, en ik niet, maar op zeker moment nam ik haar angst over. Toen besefte ik hoe ik dat kon stoppen en daarmee heb ik haar een flink end kunnen helpen de dingen iets meer in perspectief te brengen. Het piepkleine beestje, en de macht die ze het gaf.

En dat is iets wat je later op veel dingen kunt leren toepassen, dit om je niet te verliezen in de waan van de dag.

De meeste dingen die je ziet gebeuren zijn projecties en je kan maar zoveel illusies op een dag leksteken. Het is wel boeiend om te leren hoe je dat doet en wat het meest effectief is.

Wat overblijft na die daad, is de shell, het residu. Die kun je als het geschikt is op de schoorsteenmantel zetten, of bewaren in een doos..als een memento.:-) Een trofee!

Een lidteken, een herinnering, soms met nog wat vage emoties..Fantoom pijn of een warm hart, een stille traan.

Wij kunnen helpen helen, maar dienen te weten hoe. Daarvoor liet de sjamaan zich soms bijten door een gifslang, want eenmaal gestreden te hebben met het gif, werd hij daar meester over, en dat was wat hem de tools gaf om mee te werken.Het kon je de kraag ook kosten natuurlijk, maar dat was het kennelijk wel waard.

Nu roept een ieder door elkaar wat over niet zelf beleefde hearsay kennis en het wordt er niet eenvoudiger door. En daar maken de malafide opportunisten hun dagelijks brood mee, hoe meer verwarring hoe beter het is.

Maar als mensen zelf genezen zijn van het" killer virus", weten ze iets over hun eigen kracht en hebben een nieuwe grond gecreerd voor hun innerlijke sterkte.

We kunnen alles veranderen, we kunnen alles aan, als we willen. De wens om iets te leren heeft de laatste decennia echter niet geresulteerd in echte eigengemaakte kennis, maar school kennis, kennis uit een boekje. Dat is hoger gewaardeerd en daar kreeg je werk voor in ruil, met als gevolg dat we nu zitten met een horde hooggeschoolde blatende nitwits, die maar wat roepen, maar niet weten.

Geen proeve van bekwaamheid meer hoeven af te leggen, en voldoende denken te hebben aan uit het hoofd geleerde rommelarij. Zo haalde je je diploma. Ik weet dat nog, ik kreeg een negen voor alles wat ik uit een boek wist te trekken en dan in gedachten nemende wat mijn leraar graag wilde horen, deed ik het anders dan kreeg ik een 4, omdat ik dan nog dat kind bleek, die te jong was om al zoveel echte kennis te bezitten.

Ervaring is dus een factor, leeftijd, en de verwerking.

Wat is echte kennis? Wijsheid ..Want wijsheid begrijpt hoe de processen werken, en hoe je speelbal kunt zijn, of degene die het spel bestuurd. Wijsheid ontstaat dan wanneer je besluit je zelf voor het goede te geven.

Behulpzaamheid uit het hart.

Laten we behulpzaam zijn.

Een bedrogen collectief voorzichtig infiltreren met waarheid en liefde.