De As en het Wiel

De tijd van het jaar en de tijd waarin we leven lenen zich bij uitstek voor het herinneren van een aantal dingen juist omdat nu niets meer is wat het was, of steeds maar leek te zijn.

Want dat het een indruk is die we kregen is waar..alleen kon je je afvragen of je een boek wel "by its cover" kunt beoordelen, zoals de britten het zeggen.

Dieper ingaan op dingen is echter de goegemeente vreemd. Men volgt, dat was al zo lang mijn bevinding, nu eenmaal als gewoonte dieren, de leiband.

Nu kun je van een leiband ook veel leren. Maar zelfs dat leek amper het geval. Een grote gemakzucht was daarvoor in de plaats gekomen, naast een ver gaand materialisme.

Gelukkig waren overal ook mensen druk met wel in te willen zien waar het heen gaat. En die mensen zijn de aanzet voor een nieuwe tijd.

Ze aanbidden geen valse goden, en begrijpen dat het Soeverein Zijn, en worden, een onmisbaar proces is. Dat proces is waar ALLES om gaat.

Dus het oeverloos redeneren en nadenken over de dingen is zinloos en kost erg veel energie, die je beter kunt besteden.

De stilte die je innerlijk bent, lijkt zo vreselijk onbelangrijk te zijn en een tijd die opzettelijk chaotisch wordt gepresenteerd, maar dat is niet het geval.

Juist die stille aanwezigheid is de kern van wat is voor je , temidden van alles om je heen.

En dat wat om je heen is, is als een eeuwog draaiend wiel, waarin je verloren kunt raken als je niet oppast. Ik beschreef het eerder wel als een wiel met een as, zoals in een kinderspeelplek.

Als je aan de buitenste rand ging zitten, en het wiel ging draaien, viel je eraf.

Zat je bij de as, dan was er niks loos.

In de Decembermaand is de As het kernpunt van leven in een manifestatie.

Met Midwinter vallen we samen met deze as.

En Daar is nu meer dan ooit een noodzaak toe.

Omdat als je daar bent, je samenvalt met alles wat je werkelijk bent.

Visualiseer een kroon op je werk..op je hoofd, en sta als een huis, een Eik ..Misschien maakt dat het eenvoudiger, al is het natuurlijk maar een beeld en dien je dat beeld weer los te laten, anders wordt je op een dag nog wakker als een boom:-)

Soevereine mensen beseffen dat ze ín een lichaam leven, en in een maatschappelijke constructie. In die constructie is het nodig, niet de randen te zoeken van het wiel, alswel te leren hoe je je veilig voelt als je je eigen as voelt. Als je leert ervaren dat je die as bent.

En temidden van dat alles kun je je leren voeden met al het goede van deze planeet, die daarin ruim kan voorzien.

Alleen de aarde is dan datgene waar je voeding van krijgt.

De Aarde en de Hemel zijn een. Alles wat verder gebeurd door de inmenging van anderen, is een vorm van ruis.

Alleen die mensen die je wijzen op je Zelf zijn dat niet, die stoten je asw aan om je weer te focessen.

Dit her Innerings proces zal het komende jaar heel belangrijk worden.

En hoemeer mensen daarmee bezig gaan, hoe beter het is. Het zal het spinnen van het wiel, tot rust brengen.