Boosheid is onmacht

Boosheid is onmacht

Van de week sprak ik iemand over de wereld. Zij heeft geen internet meer, maar wel tv. Daar kijkt ze documentaires op met vreselijke onderwerpen. Wat er in de wereld allemaal fout is. Dierenleed. En destructie van de natuur. Het was verkeerd zei ze. Dat was haar mening. Ik moest lachen. En ik zei, ja maar wat helpt het dat je dat vind? Scheelt het je? kun je er van slapen?

Ik heb zelf jaren zo geredeneerd. En kon niet slapen. tekende oneindig petities, deed mijn stinkende best. De beelden blijven bij je.

Pas toen ik inzag dat ik mij zo in een machteloos gevoel liet drukken, bij herhaling, ben ik er een weg in gaan vinden. Eerst de TV uit.

Dan het gevoel doorheen voelen.

Tot de conclusie komen dat iets verkeerd is , is niet zo moeilijk. Maar hoe ga je ermee verder?

Voor een kind is er goed en verkeerd. Daar eindigt het. Als je wilt opgroeien moet je daar een heel andere gevolgtrekking in kunnen maken.

De wereld is geen plek waar je je het in kunt veroorloven om te blijven hangen in een idee.

Er is voor alles, ook het ergste leed, een rechtvaardiging. Die van de keuze.

Als je eenmaal begrijpt dat alles wordt gemaakt vanuit een perceptie, kun je ook inzien dat niets is wat het lijkt te zijn.

Op tv zie je de oppervlakkige beelden die je aandacht trekken op onbewust niveau. Ze zuigen je mee. En dan is het verhaaltje uit.

In de oude sprookjes had men de lagen die onder het verhaal zitten, goed begrepen. Maar de tv maker begrijpt vaak niet zoveel van de diepere mening van dingen.

Die stuurt schokkende beelden uit en dan is de schuld vraag altijd meteen de volgende vraag.

Er is daarna niemand die uitleg geeft.

Hoe wij als door beelden bedrogen wezens in het duister tasten. Hoe alleen het werkelijke Licht ons het nodige inzicht verschaft daar heeft niemand het over.

Wijsheid is uit.

En het onwijsheid die ons eerst in situaties beetneemt, meetrekt en dan zegt; kijk, dit is wat er gedaan wordt in jouw naam.

Tot we besluiten niet meer mee te doen. Ons niet laten leiden door de begeerte naar meer materiële welvaart.

Begrijpen dat daar het geluk niet vanaf hangt is de eerste stap naar een nieuwe wereld.

Dan overeind krabbelen en opstaan in de werkelijke waarheid, om zo je eigen meester te worden.

Vingerwijzen is dan over. Wijsheid wordt dan de levensweg.

Het is even wennen misschien, maar het is nu de weg naar buiten.

De enige weg die overblijft als je niet mee wilt in de wereld die men denkt te moeten uitrollen.

Werktuigen doen wat een macht hen opdraagt. Meesterschap maakt daarin haar eigen keuzes.

We hebben een werktuigelijke wereld laten ontstaan en veel mensen hebben daar hun werk in gevonden. Dat is waarom er nu zo weinig aan te doen is . Het is een enorm apparaat. Een mierenhoop.

Maar als mensen hun banen en zekerheden durven opgeven of riskeren, dan zal dit zichzelf vernietigende monster worden gestopt.

Dat is het heldendom van heden.

En het kan in kleine dingen zitten, of in grote. Een ieder zal voor die keuzes komen te staan.